Armand MAHO
Kohët kanë ardhur të vështira për qeverinë e Rilindjes. Edi Ramës, po ja kthejnë shpinën të gjithë, dhe kjo u pa dhe në festën e fundvitit me gazetarët. Ishin vetëm ndonja 30 vetë, shumica persona që vazhdojnë të jenë fanatikë të tij, ose që tashmë kanë dalë në perfieri të medias. Pjesa tjetër megjithëse të ftuar, nuk pranuan të shkojnë. Dalja nëpër aktivitetet e kryeministrit ka marrë tjetër kuptim, shkakton zemërim dhe neveri te audienca. Dhe ska si ndodh ndryshe. Një kryeministër që në tre vjet, ska bërë gjë tjetër vetëm se ka mashtruar, ka burgosur popullin e tij si diktatorët e vendeve të Lindjes, ka vjedhur, ka mbrojtur krimin me gjuhën e një lavireje s’mund të ketë mbështetjen e pjesës së shëndoshë të shoqërisë. Dhe atij tashmë çdo kush po ja kthen shpinën…. Jo vetëm mediat, por edhe Shoqëria Civile madje dhe bashkëpunëtorët e tij të ngushtë, ata që deri më dje duartrokisnin dhe e kishin mik për kokë, ndjehen të përdorur dhe të neveritur prej tij. Në skenën politike avokatë i kanë mbetur shumë pak. Ndonjë si Erjon Braçe, që njihet për shpërfytyrimin e tij politik. Kjo shpjegon dhe ngjitjen e shpejtë të një periferiku si Taulant Balla në shkallët e hierarkisë së pushtetit brenda PS-së. Ose dhe ata me të shkuar kriminale që se kanë për gjë të shesin gjithçka për t’i shpëtuar drejtësisë. Të tjerët nuk ndjehen, të paktën publikisht. Edi Rama mund t’i sigurojë pushtet, por si bën të ndjehen mirë krah tij, i vjen turp nga mashtrimet e tij dhe ngrenë kartonin, por jo kokën….
Situata dëshpëruese
Viti i tretë i mandatit, ishte mbledhja e të gjithë dëshpërimit të dy viteve paraardhëse. Pak ditë e ndajnë këtë qeveri për të hyrë në vitin e katërt, ndërsa dhe akoma më pak muaj nga zgjedhjet e ardhshme të 18 qershorit. Statistikat e kryera nga militantët e PS-së, kanë kohë që tregojnë një rrënim të partisë. Kjo ka bërë që Edi Rama të flakë tej çdo vlerë të partisë të tij, në fakt shumë prej tyre ata u larguan. Nuk mund të flitet më për vlera në një sistem, ku krimi ka kapur çdo qelizë të tij, dhe kur kandidatët për rektorë i emëron Emiljano Shullazi. Mandej, Rama ka parë se ustallarët e manipulimit janë pikërisht ata që dikur kanë qenë trafikantët e çdo lloji, horrat e dënuar për plagosje, vjedhje, përdhunime…. Janë ata që të sigurojnë pushtetin, janë ata që prej kohësh kanë kuptuar se pranë Rilindjes mund të punojnë të sigurt. Zgjedhjet e Dibrës ishin një test, kur rrugët e Peshkopisë u mbushën me njerëz të inkriminuar, të sapo dalë nga burgjet apo në kërkim, që mbanin në makinat e tyre flamujt mavi. Dhe rezultati dihet…. Por në zgjedhjet e vitit të ardhshëm, këta që ka rrugëve me sa duket nuk mjaftojnë. Rama ka vënë re se forcat që ai ka mbledhur janë shumë pak për të manipuluar revoltën popullore, e ardhur si pasojë e hajdutërisë dhe paaftësisë që e karakterizon. Rama ka parë se qelbësirat e 2013, tashmë nuk mjaftojnë për të shuar zërin e atyre që ka burgosur me pa të drejtë, zërin e biznesit që ja mori frymën me taksa, zërin fermerit që iu prishën prodhimet në fushë, zërin e atyre që janë kundër kanabizimit të vendit….
Aleati besnik
Kryeministri duket se krimin e ka aleatin më besnik. Në vigjilje të fundvitit do të nxjerrë nga burgu rreth 1000 të burgosur, të cilëve u ka mbetur deri në 2 vjet nga dënimi. Drafti i amnistisë, nuk parashikon vepra të tilla si trafikimi i drogës, fenomeni më i përhapur në këto vite gjatë qeverisjes së tij. Nga praktika kemi mësuar se trafikantët e drogës, ose një pjesë e mirë e tyre pas hetimeve të Prokurorisë, me anë të marifeteve të Rilindjes, ose kanë dalë me kusht ose nuk janë dënuar më shumë se shtatë vjet. Të gjithë këta pas datës 1 janar do të jenë të lirë dhe nën armë, për t’u lëshuar më pas në plantacionet e vitit të ardhshëm. Me po këto vite janë dënuar rëndom dhe personat për armëmbajtje pa leje, pa marrë parasysh këtu precedentët e mëparshëm. Ndoshta amnistia e këtij viti ka qenë një kontratë paraprake e Ramës me krimin, ashtu si ai ka bërë gjithmonë, një amnisti që i pastron ata nga akuzat dhe i bën ushtarë më të bindur të tij.
Hapja e burgjeve
Partia Demokratike e dha sinjalin se amnistia do të lirojë nga burgu trafikantët, ata që më parë kishin marrë garanci se s’do të burgoseshin, por që për rrethana të ndryshme, kontrata u prish. Broçkullat se nga ky ligj do të përfitojnë të dënuarit për energjinë, janë sa për të hedhur hi syve. Rama e di se nga ata s’mund të përfitojë asgjë. Sepse ata nuk kanë se si ia falin burgun, që ata kanë bërë thjeshtë se ishin të varfër, ata mund të votojnë këdo vetëm rilindjen jo. Në këtë revansh duket se në ndihmë Ramës, i ka ardhur dhe zhurma për Vettingun e famshëm, e cila ka shantazhuar jo pak gjyqtarë e prokurorë për të dhënë dënime sa më të buta për të dënuarit e Ramës, që kanë rënë në rrjetën e drejtësisë. Rasti i Lulzim Berishës ishte i pari, më pas çështjen po vijojnë me raste të tjera si ajo e Kastriot Ismailajt, ku trupa e gjyqtarëve dha dorëheqjen. Situata pritet të rëndohet më shumë, kur të afrojnë muajt e fundit të fushatës, dhe kur qeveria nuk përjashtohet të lëshojë dorën për lejet, me qëllim mbledhjen e votave nga krimi. Këto marifete janë të njohura tashmë… Sepse Rilindja në zgjedhjet e vitit 2017, nuk ka më shpresë pavarësisht deklaratave të kryekarvanit. E vetmja shpresë e tij është të përballë paratë e drogës me sistemin, krimin me vullnetin e lirë dhe për këtë ka kthyer sytë nga e vetmja kartë që i ka mbetur, hapja e dyerve të burgjeve.
