Berati (ri)kthim në Mesjetë, pa ujë dhe drita

Namir Lapardhaja

Që ky qytet ka vdekur intelektualisht, duke mos ofruar asnjë impuls dhe duke mos treguar asnjë shenjë jete në këtë drejtim, kjo nuk është e re. E kemi ditur prej kohësh. E shohim dhe e jetojmë përditë. Edhe kemi vuajtur prej saj. Njeriu është qenie që mësohet. Dhe kur fillon e ambientohesh me këtë gjë, në fakt, nuk ke bërë gjë tjetër vetëm se ke firmosur me duart e tua kapitullimin tënd, mendor dhe intelektual.
Në Berat ndodh kjo gjë. Përditë vdes nga pak intelektualisht dhe mendërisht. Derisa degradon duke vrarë kohën e radhë kafeneve të qytetit. Por, si për të mos mjaftuar ky kapitullim intelektual dhe mendor, pushteti i sotëm, ai lokal dhe ai qendror, po e vdes Beratin edhe përsa i përket minimumit jetik të përditshëm.
Dje qyteti ka qenë gjithë ditën pa drita, ndërsa sot mbushen 48 orë që Beratit i mungon edhe uji i pijshëm.
I kishim harruar këto mungesa të mëdha dhe minimale në jetesën tonë modeste.
Kujtesa prej pule e këtij populli e ka harruar që ka qenë qeveria e Berishës, ajo që ua zgjidhi shqiptarëve një herë e përgjithmonë mungesën e energjisë elektrike.
Ndërsa uji, edhe pse me orar, nuk ka qenë ndonjëherë problem kaq i madh. Së paku, flas për Beratin.
Nuk do të ndalem gjatë për të rreshtuar problemet që ka çdo qytetar nga mungesa e ujit kaq gjatë, e as nuk dua të merrem e të flas për qytetin turistik, turizmin, vizitorët etj. As nuk më intereson fare.
Imagjinoni për një moment një situatë ku qyteti merr i gjithë era nga mungesa e ujit?! Situata sigurisht që nuk është kjo, mirëpo nuk është çudi që edhe të ndodhi kështu.
Një ndër premtimet elektorale të kryetarit aktual të Bashkisë në fushatën e fundit elektorale ka qenë furnizimi me ujë të pijshëm 24 orë. Duke qenë shumë afër fushatës së kandidatit të djathtë në atë kohë, personalisht refuzova të bëheshim pjesë e një diskuri që në vitin 2015 do të kishte si premtim elektoral pikërisht ujin e pijshëm, i cili nuk kishte qenë problem në këtë qytet as në vitin e largët ’88 e jo më tani.
Mirëpo, mendimi i atëhershëm i imi paska qenë i gabuar. Kryebashkiaku i ri e mbajti premtimin e ujit: i la qytetarët e Beratit pa ujë jo 24 orë, por 48 orë. Punë e paqme.
Dhe ja, ndërsa njerëzit janë të zënë me betejat televizive, se i tha…, po ç’a i tha…, po si ia tha…
Ia tha… ia plasi… u ngrit e shahu… në burg… kriminel etj., Berati vijon të jetë pa ujë…. Ndërsa era është në grahmat e saj të para…

Artikulli paraprakBerlini: Zgjedhjet kusht i BE, hapa pas me drogën
Artikulli tjetërNë Shqipëri ka 104 mijë biznese, gjysma në tregti