Rezistenca e artistëve dhe shoqërisë civile vazhdon ende në sheshin e Teatrti Kombëtar. Pas shumë zhvillimeve të ndodhura për mbrojtjen e teatrit, arsitët kanë premtuar se nuk do të lejojnë prishjen e teatrti dhe zvendësimin e tij me kulla.
Ditën e sotme ka qenë të ftuar në Fax News Patricio Ranieri Ciu, Drejtor i teatrit “Fabrika Voitila” dhe “Pulcinella” të cilët kanë mbërritur në Tiranë, për të mbështetur kauzën e shoqërisë civile.
Patricio Ranieri Ciu ka thënë se shembja e Teatrit Kombëtar është një dëm i madh në historinë e popullit shqiptar. “Unë ndihem si fillim i nderuar që jam djalë i një shqiptari, e konsideroi veten si të tillë. Kjo e kthyera në origjinë dhe të kuptosh origjinën e asaj që ne jemi. Njerëzit vijnë dhe ikin, por Teatri mbetet aty. Jam i shqetësuar për këtë çështje dhe e kam ndjekur me interes të madh.”
– Teatri Kombëtar është ndërtuar nga arkitekt italian, a mund të kosniderohet një monument kulture?
“Jo sepse është ndërtuar nga arkitekt italian, por është Teatri Kombëtar. Mua më vjen në mendje tani Katedralja e Skodrës, çfarë ishte më para? Unë e kam parë, ishte një poliambulancë, por ka qenë vullneti për ta kthyer në një kishë. Tani jo të gjithë vendet janë të shenjta, por ka vende që ruajnë pricipe dhe besoj që kjo duhet ruajtur me domosdoshmëri”.
-Godina të tilla në Itali, a ruhen nga qeveria?
“Godinat ruhen me fanatizëm, për të ruajtur teatrot. Nga ana tjetër ka pasur dhe një zbehje të kompanive, pasi ishin të detyruar të pordhonin në kohë të ndryshme. Detyra e shtetit ishte të runate këto godina. Marrim një shembull të veçantë. Këngët e Clentanos, autorët, është si të thuash teatër. Autori është teatri, është origjina, pavarsisht nga aktorët. Shumë kanë kaluar Shekspirin, por ai mbetet. Në të njëjtën kohë kjo nuk do të thotë që një tjetër teater të jetë ndërtuar, por nuk e kuptoj pse duhet të eleminohet një për të ndërtuar një tjetër.Nuk e kuptoj pse duhet të prishet. Ky është problem me hapsirën, nevojën. Duke parë Tiranën, medoj se ka pika referimi që mund të jenë modifikuar, që të shëndërrohen në Teatër.
-Çfarë humbet vendi ynë, nëse zvendësohet me një teatër të ri?
“E ripërsirisë, humbet historinë, është si ti heqësh thelbin gjithçkaje. Është i shenjtë, është vitale. Por të heqësh historinë e një tetari është e rëndë. Është si ti heqësh thelbin e shumë ndryshimeve. Mundësia për të ndërtuar diku tjetër qëndron, por jo të heqësh këtë ekzituesin. Reflektimi është gjëja më e rëndësishme, mbi hapat që po ndiqen.”
-Apeli juaj për Presidentin e Republikës, a do të filsni ju me të?
“Nuk ndihem i autorizuar, por duhet ti kujotjë vetëm një kocept presidentit, që jo gjithmonë shumica, pra mazhoranca e ka të vërtetën në duar. Ndonjëher rreziku i një mase, mund të krijiojë dëme kaq të mëdhaja, edhe në mëyrë të pavullnetshme. Dhe mendojë që presideneti e di shumë mirë se si duhet ta përballojë këtë situatë dhe po shtron pyetjen: Pse aty?”
-Apeli për artistët me pushtetin kudër shembejn e teatrit?
“Teatri Kombëtar normalisht duhet ta mbrojë shteti, është i parë që duhet ta mbroj. Nëse shteti mendon se origjina duhet të fshihet, kjo është një përgjegjësi e madhe. Unë flas për të rinjtë e ditës së nesërme që do të duhet të kujtojnë, duhet të bëjnë pyteje të sakta dhe të kenë përgjegjësi bindëse”.
-A është zgjidhje të hyjnë në greve, për të mbrojtur Teatrin,duke qenë se nuk asnjë zgjidhje tjetër?
“Ka një përgjegjësi zyrtare, e atij që qevrisë, protesta ka vlerë relative, sepse të tjertë mund të thonë: Une di cfarë bëjë, pasi me keni zgjedhur?”.Sot është e rëndësisme inteligjenca për pyetjet e bëra dhe përfgjiggjet e zgjuara. Artistët duhet të lënë përgjegjsit të përgjigjen, për të kuptuar. Evolucioni eksziton, por në momentin që preket identiteti i njerezve, aty ka diferencë të madhe”.
