Ekipi i Donald Trump po u kërkon ambasadorëve të emëruar politikisht që të lënë vendet e tyre nëpër ambasadat amerikane përpara Ditës së Inaugurimit që është më 20 janar. Këtë lajm e ka publikuar “New York Times”.
Urdhri mund të lërë SHBA pa përfaqësues të konfirmuar të Senatit për muaj në vende kyç si Gjermania dhe Britania, nënvizon “NYT”. Gjithashtu ky urdhër shënon një ndarje me precedent në të kaluarën kur administrata u jepte zgjatje mandati në bazë të çështjeve të veçanta.
Një zyrtar që bën pjesë në grupin për tranzicionin në administratën Trump i tha “NYT” se nuk ekziston asnjë keqdashje në këtë urdhër, por kjo po ndodh që të jetë e sigurtë që të emëruarit e Presidentit Obama të largohen nga qeverisja sipas planit.
Sipas gazetës “New York Times”, shumë ambasadorë mendohet se do ta apelojnë vendimin me Rex Tillerson, i emëruari i Trump si sekretar Shteti.
Departamenti i Shtetit ka informuar sikur është raportuar se të gjithë ambasadorët e emëruar politikisht do të marrin njoftime për dorëheqje që hyn në fuqi më 20 janar. Këto njoftime janë dërguar një ditë pas zgjedhjeve dhe gjithashtu në këto njoftime ka instruksione për të gjithë ata që kërkojnë zgjatje kohe do të duhet të marrin një kërkesë formale.
Shumë ambasadorë, të cilët kanë familjet, u është dhënë kohë që të gjejnë vendbanime në SHBA ose në vendet ku kanë shërbyer.
Trump tashmë ka zëvendësuar dy ambasadorë, David Friedman, një jurist falimentimi dhe këshilltar në fushatë është caktuar ambasador i SHBA në Izrael, ndërkohë që Guvernatori i Iowa, Terry Branstad është caktuar ambasador në Kinë.
Për të lexuar më mirë planet e Trumpit, gjëja e parë që duhet bërë është të shihen emërimet e tij. Ndërmjet zgjedhjeve të Trumpit për sigurinë kombëtare, mbrojtjen dhe politikën e jashtme, shfaqet menjëherë një model i qartë veprimi: të gjithë janë specialistë të çështjeve të Lindjes së Mesme dhe Rusisë.
Analistwt politikw thonw se Trump është, çuditërisht, duke unifikuar sistemin e politikës së jashtme të republikanëve. Këtë bën fitorja. Për këtë të japin shtysa edhe situatat e vështira kudo nëpër botë që kërkojnë lidership. Trashëgimia e politikës së jashtme të cunguar të presidentit aktual Barack Obama identifikohet me shprehjen e famshme: “Duke drejtuar nga pas”. Më saktë pas vijës së kuqe të vendosur në Krime, Aleppo dhe në Detin e Kinës së Jugut. Duken qartë edhe sfidat e mëdha me të cilat do të duhet të përballet presidenti i ri dhe patriotët që ai ka zgjedhur në ekipin e tij, janë të gatshëm për të shërbyer.
Situata duket premtuese. Pjesa më e madhe e ekipit të ardhshëm të Trumpit kanë tre ose katër herë më shumë eksperiencë në sigurinë kombëtare pa e marrë akoma detyrën, krahasuar me zëvendëskëshilltarin e sigurisë kombëtare të Obamës, Ben Rhodes që po e lë. Ndërmjet tyre, strategu kryesor mund të rezultojë të jetë “luftëtari” në krye të Pentagonit.
Pak njerëz në Shtetet e Bashkuara kanë kaluar aq shumë kohë duke studiuar historinë dhe gjeostrategjinë sa Mattis dhe ata që mund të kenë studiuar, padyshim nuk kanë eksperiencën e tij në fushën e betejës. Me një përzgjedhje të vetme, Trump “fitoi” periudhën e tranzicionit të qeverisë. Njëlloj si Mattis, Kelly sjell një dozë të madhe eksperience në Departamentin e Sigurisë së atdheut. Mbi këta dy luftëtarë me përvojë rëndon pesha e sigurisë së Amerikës. Janë rikthyer të rritur në pushtet dhe kanë rënë dakord të mbështesin presidentin e ri.
