Brexit dhe demokracia britanike

Pa vendimin e Parlamentit nuk ka Brexit vendosi Gjykata Supreme në Londër. Por polemika mbi vendimin tregon se në rrezik janë dhe parimet demokratike, mendon Barbara Wesel. Në fakt, ky proces nuk duhet të kishte qenë i nevojshëm. Sepse si mund të marrë guximin një qeveri që të nisë veprimet për daljen nga BE, pa marrë miratimin e përfaqësuesve të zgjedhur në lidhje me këtë gjë? Një gjë e tillë është antidemokratike dhe një sjellje që njihet përndryshe vetëm nga autokratët e tipit Putin apo Erdogan. Theresa May nuk i ka bërë mirë vetes dhe legjitimitetit të saj me përpjekjen për ta anashkaluar vendimin e Parlamentit dhe rezistencën politike për Brexit-in.
Mosmarrëveshja mbi Gjykatën e Lartë dhe vendimi i saj ka nxjerrë në pah pika të turpshme të verbra në demokracinë britanike. Kjo lidhet nga njëra anë me një klikë të brexit-sëve, të cilëve u duket çdo metodë e drejtë për të anashkaluar kundërshtarët e tyre politikë. Mosrespektimi nga ana e tyre i parimeve demokratike dhe mënyra e tyre e sjelljes tregon se konservatorët britanikë janë tashmë prej kohësh në rrugën e “trumpizimit” .
Puna ka shkuar aq larg, sa ministrja e Drejtësisë nuk i mori në mbrojtje gjykatësit më të lartë, kur shtypi i djathtë i akuzoi ata si “armiq të popullit”. Brexit-i duket se ka marrë tashmë karakterin e një politike shtetërore superiore, e cila justifikon çdo gjë. Dhe Brexit-i nuk po dëmton vetëm lidhjen me Evropën, por po dëmton seriozisht edhe vetë demokracinë britanike.

Ofendime të padurueshme ndaj ngritëses së padisë
Vërtet i pafalshëm dhe i neveritshëm është qëndrimi i përkrahësve të Brexit-it ndaj ngritëses së padisë, Gina Miller. Ajo i ka bërë vendit një favor me kërkesën në gjykatë për të zbatuar të drejtën e Parlamentit për këtë çështje të rëndësishme. Dhe ajo po paguan një çmim të lartë tani: ajo dhe familja e saj po marrin që prej asaj kohe kërcënime dhe po bombardohen me breshëri sharjesh. Gina Miller jo vetëm që u sulmua politikisht për nismën e saj, por edhe me fyerje të neveritshme seksiste dhe raciste. Dhe nga ana e Theresa May-t apo e ministrave të saj pro Brexit-it nuk pati paralajmërim që mosmarrëveshjet politike duhen të zgjidhen me forma civile dhe jo me anë të kërcënimeve me vdekje.
Boris Johnsonit, David Davisit dhe Liam Foxit, tri krerëve të grupit të Brexit-it u shkon për shtat çdo mjet për t’i mbyllur gojën opozitës. E në këtë mes nuk është ende vërtet e qartë se si do të funksionojë dalja nga BE-ja. Dhe përfitimi i Britanisë së Madhe dhe ekonomia e saj vihet në pikëpyetje edhe më tej nga shumë ekspertë. Por përkrahësit e Brexit-it vazhdojnë ta ndjekin qëllimin e tyre me një entuziazëm thuajse ndaj një feje dhe me të njëjtën mungesë arsyeje.

Artikulli paraprakSchulz kundër Merkel në garën për kancelar
Artikulli tjetërTrump kërkon hetim për manipulimin e votave