Demokracia nën thundrën e tutorëve!

Nga Bujar Vreto

Si sot 28 vjet me pare lindi ne perballje me terro-komunistet gazeta e pare Rilindja Demokratike. Mirenjohje per gazetaret dhe drejtuesit e RD-se qe me guxim, mposhten friken dhe perqafuan lirine.
Une nuk mund te jem krenar me secilin prej tyre sepse disa e braktisen kauzen e lirise dhe shtypit te lire duke u bashkuar me bijte e atyre qe per 50 vjet kishin shkaterruar pronen, familjen dhe ndjenjen kombetare.
Ne nuk arritem te qeshim kur zemra gezonte nga liria, ne nuk u investuam te fitonim respektin e njerëzve inteligjentë ne disa raste as dashurinë e fëmijëve.
Historia 28 vjecare ka treguar se gazetar, politikane e njerez te sfidave publike pa fituar vlerësimin e kritikëve të ndershëm nuk mund te kryejne misionin e tyre por predispozita eshte te kthehen ne tutore duke e shtypur popullin me thundren e rende qe administrojne nga pushteti.
Historia ka treguar se njerzit e ndershem ne funksione partiake, institucione publike e gazetari duhet të durojne tradhtinë e shokëve falsë por edhe kur kopilat vihen ne sulm per te rifituar ofiqet e humbura me ane te mashtrimit, shpifjes e forma te tjera qe vetem ata si batakcije dine ti bejne.
Historia ka treguar se njerzit e ndershem ne funksione partiake, institucione publike e gazetari duhet te vlerësojne bukurinë, të gjejne më të mirën te të tjerët dhe te lën ambjentin ku kontribuan pak më të mirë seç ishte, qoftë kjo me nje dokumentacion perfekt, me nje zgjidhje te ceshtjeve emidjate, ose një rrethanë sociale të shpenguar.
Me punen tone ti mundesojme dikujte një jetë pa vuajtje vetëm sepse kemi qenë aty dhe nuk jemi udhehequr nga mahnia e syrit nga xhepat por nga sherbesa dhe misioni njerzor.
Historia ka treguar se njerzit e ndershem ne funksione partiake, institucione publike e gazetari, gjithmonë mendojmë para se të bëjmë një ndryshim të rëndësishëm,se sa do të pendohemi përpara se të bëjmë atë që duam të bëjmë. Por kur kthejmë kokën pas, shohim se gjërat për të cilat pendohemi më shumë janë ato që nuk kemi bërë dhe per gjërat që kemi bërë nuk shqetësohemi shumë, edhe nëse i kemi bërë gabim sepse do t’i rregullojmë gjatë kohës.
Historia ka treguar se njerzit e ndershem ne funksione partiake, institucione publike e gazetari shpesh here nuk kane ber ate qe duhet ne kohen e duhur duke humbur ato momente te arta vetem nga frika per te guxuar. Të jesh i guximshëm nuk do të thotë të mos kesh frikë, në fakt është e kundërta. Njerëzit e guximshëm nuk janë të patrembur; ata thjesht kanë gjetur diçka që ka më shumë rëndësi sesa frika.
Une, kthej koken gjithmone pas; Jo per ndonje gabim se po i korigjoj me kohen por per dhjetorin e pare se po te kishim bere ate qe duhet ne 1990 nuk do kishim dhjetor te dyte. Ne Shqiperi do ishte kthyer prona, do ishin rehabilituar shtresat sociale, do ishte stabilizuar ekonomia me te ardhura mesatare e te larta dhe nuk do guxonte kush te sillej si sheik ne drejtimin e qeverise, pra do ishim integruar ne Bashkimin Europian me dinjitet dhe paritet.
Hija e zhgënjimit (1990) do me ndjeke gjithmone nga pas “Ah, sikur..’’
Njerez te lire, behuni bashke me studentet te perfundojme ne dhjetorin e dyte ate qe sbem ne dhjetorin e pare dhe mos presim per dhjetorin e trete. Kaperceni friken sepse kauza eshte me e madhe se ajo.
REALITETI ESHTE KY..
*Kryetar Dega E PD Librazhd

Exit mobile version